بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ | ||
کافها یا عین صاد | کهیعص | |
[این] یادى از رحمت پروردگار تو [در باره] بندهاش زکریاست | ذِکْرُ رَحْمَةِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیَّا | |
آنگاه که [زکریا] پروردگارش را آهسته ندا کرد | إِذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاء خَفِیًّا | |
گفت پروردگارا من استخوانم سست گردیده و [موى] سرم از پیرى سپید گشته و اى پروردگار من هرگز در دعاى تو ناامید نبودهام | قَالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْبًا وَلَمْ أَکُن بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیًّا | |
و من پس از خویشتن از بستگانم بیمناکم و زنم نازاست پس از جانب خود ولى [و جانشینى] به من ببخش | وَإِنِّی خِفْتُ الْمَوَالِیَ مِن وَرَائِی وَکَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا فَهَبْ لِی مِن لَّدُنکَ وَلِیًّا | |
که از من ارث برد و از خاندان یعقوب [نیز] ارث برد و او را اى پروردگار من پسندیده گردان | یَرِثُنِی وَیَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا |